Το τέλος, και μια νέα αρχή.

12:32 π.μ.

Θυμάμαι σαν χθες το πρωινό  εκείνο που πήγαμε στον αγιασμό του νηπίου.
Η αυλή ήταν λουσμενη από τον πρωινό ήλιο του σεπτεμβρη .
Έπαιζες,  διστακτικά πλησίαζες παιδάκια αλλά ουσιαστικά έπαιζες μόνος σου.
Θυμάμαι το άγχος μου για το αν θα κάνεις φίλους...αν θα προσαρμοστείς στο νέο σου καθημερινό πρόγραμμα.
Αν θα σου φανούν πολλές οι ώρες του ολοήμερου νηπιαγωγείου.
Οι φωνές των παιδιών δεν με άφηναν να ολοκληρώσω τις σκέψεις μου. Κοίταζα τα παιδιά κάποια γνωρίζονται από πέρυσι σκέφτηκα, κοίταζα πάλι τον γιό μου ο οποίος προσπαθούσε να μπεί σε μία ομάδα.
Η σχολική πέρασε γρήγορα πολύ γρήγορα.
Αν και αρχικά είχα αγχωθει προσαρμοστηκαμε γρήγορα.
Ούτε μια φορά δεν  σε άκουσα να λες ότι δεν θέλεις  να πάς σχολείο,  αντίθετα κάθε φορά που κάποια ιώση σε  ταλαιπωρούσε έδειχνες στεναχωρημένος που δεν θα πάς σχολείο.
- μαμά αύριο θα είμαι καλά; Ξέρεις μου λείπουν οι συμμαθητές μου...
Δεν θα ξεχάσω την τούρτα έκπληξη για τα γενέθλιά του και την συγκίνηση που ένιωσα όταν άνοιξαν την πόρτα και είδα το πρόσωπο σου να φωτίζει , ακούγοντας τα παιδιά να φωνάζουν πως είναι τα δικά σου γενέθλια!



-Ποιά δασκάλα είναι η αγαπημένη σου σε ρώτησα μία φορά.
- είναι ίδιες μαμά, μου απάντησε και θυμήθηκα την πρώτη συνάντηση που είχαμε. Οι δασκάλες το είχαν αναφέρει ότι η κοινή τους διδασκαλία τόσα χρόνια κάνει τα παιδιά να μην τις ξεχωρίζουν.
Αν και για μένα η κάθε μία είναι ξεχωριστή.
Και χαίρομαι ιδιαίτερα που για δεύτερη φορά ο γιός μου στάθηκε τόσο τυχερός.
Η γιορτή  για το τέλος μου έφερε δάκρυα συγκίνησης..
Μας ταξίδεψαν σε όλη την σχολική τους χρονιά.
Μας παρέσυραν σε ένα μαγικό ταξίδι στην γνώση, το παιχνίδι , την ομάδα την τάξη τους. Οι δικές τους μοναδικές στιγμές μιας υπεροχής σχολικής χρονιάς.
Οι αναμνήσεις πέρασαν σαν ταινία μπροστά μου.
κάνατε σπουδαία δουλειά αγαπημένες δασκάλες.
Οι γλυκές φωνές των παιδιών με έκαναν πολλές φορές να συγκινηθω.
Μία όμορφη γιορτή για το τέλος.
Το τέλος μίας νέας αρχής.
-μαμά είμαι πολύ περήφανος!
-ηταν η πιο ωραία γιορτή που έχω δει του είπα..
-ναι μαμά ήταν η καλύτερη από όλα τα σχολεία!
Συναισθήματα όμορφα, σκέψεις για όλα τα καινούρια που έρχονται.
Το αγόρι μου θα πάει πρώτη.
Το παιδάκι μου  μεγαλώνει και  εγώ ακόμα μία  φόρα γεμίζω το μέσα μου με σκέψεις κι συναισθήματα πρωτόγνωρα.
Φόβοι , αγωνία για την νέα αρχή.
Για όλα τα καινούρια δεδομένα που θα βρεις
Για τις αλλαγές που θα ζήσεις.
Για τον τρόπο που θα το αντιμετωπίσεις.
Η νεα μετάβαση που κανένας μας ακόμα δεν συνειδητοποίησε.
Όλες μου οι αγωνίες, οι σκέψεις κρυμμένες στο βάθος του μυαλού.
Αυτό που ξέρω είναι ότι σε όλα θα είμαι δίπλα σου...
Λατρεμένο μου πλάσμα θέλω να σου πω να έχεις επιμονή, υπομονή, να πιστεύεις στον εαυτό σου και τις δυνατότητές σου.
Να μην βιάζεσαι να μεγαλώσεις. Να ρουφάς και να απολαμβάνεις τις στιγμές.
Να παίρνεις γνώση.
Να κοιτάς μπροστά και να πηγαίνεις εκεί που στοχεύεις.
Και να θυμάσαι ότι κατέκτησες οφείλεται σε σένα και την θέληση σου.
Ότι σε ζοριζει εγώ εδώ είμαι δίπλα σου, πλάι σου.
Πιστεύω σε σένα και ξέρω πως το ίδιο κάνεις και εσύ.
Νιώθω περήφανη για σένα.
Και μικρέ  να διατηρήσεις όσο μπορείς την αθωότητα εκείνη που έβλεπα καθώς σας κοιτούσα να χορεύετε και να τραγουδάτε.
Ένα κεφάλαιο έκλεισε ένα πολύ όμορφο κεφαλαίο. Ενα άλλο  όμως ανοίγει.
Ώς τότε....
Καλό καλοκαίρι!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.