Το πρωινό ξύπνημα και οι περιπετείες μου!

Από τότε που έγινα μαμά προσπαθώ να ξυπνάω νωρίς για να μπορώ να έχω λίγο χρόνο για μένα .
Το πρωινό ξύπνημα έγινε αγαπημένος θεσμός εδώ και χρόνια με πολλές πολλές περιπέτειες!
Πρωινό ξύπνημα σημαίνει να μπορώ να απολαύσω τον καφέ μου,  να προλάβω όλα εκείνα που έχω να κάνω . Ή μήπως όχι?


Χτυπάει το ξυπνητήρι....
Σηκώνεσαι στις μύτες μέσα αναρωτιέσαι πότε ξημέρωσε.
Ανοίγεις ντουλάπα βγάζεις καφέ ζάχαρη. 
Σου πέφτει το μπρίκι κάτω!
Μόνο και μόνο  επειδή δεν πρέπει να ξυπνήσεις κανέναν.,κάνεις άθελα σου περισσότερη φασαρία από ποτέ.
 Σηκώνεσαι νωρίς για να πιεις ήσυχα έναν καφέ.
Καθώς ανακατεύεις τον καφέ  σου πίσω σου στέκεται ένα  μικρό ανθρωπάκι.
Μαμά....σου λέει με νάζι. 
Μωρό μου του λες αγκαλιάζοντας το καθώς σκέφτεσαι απογοητευμένη πως δεν θα πιεις ήσυχα καφέ.
Βγάζεις το γάλα από το ψυγείο.. .
Φτιάχνεις γάλα... 
Κάθεσαι να πιεις τον καφέ σου.
Η πρώτη γουλιά χύνεται πάνω σου καθώς το μικρό ανθρωπάκι σου τραβάει το χέρι.
Το γάλα του χύθηκε λίγο πριν πιεις  τον καφέ σου.
Σηκώνεσαι μαζεύεις το γάλα, δαγκώνεσαι..
Πάμε  μια επανάληψη..
Βγάλε γάλα που είναι το γάλα?
Δεν έχει  αρκετό γάλα  για την δεύτερη φωνή που σου λέει καλημέρα μαμά.
Αρχίζεις να διαπραγματεύεσαι πως καλύτερο πρωινό είναι εκείνο που ξεκινάει με έναν φρέσκο στημένο χυμό!
Και επειδή στο παρελθόν έχεις ξανά πάρει Όσκαρ ερμηνείας τα καταφέρνεις!
Βγάλε αποχυμωτή φτιάξε χυμό, βρες ίδια καλαμάκια για να μην γίνει μάχη ποιανού είναι πιο ωραίο. Όπου τελικά θα γίνει ένας μικρός χαμός γιατί ο μικρός θέλει το πράσινο καλαμάκι του αδερφού του και όχι το δικό του πράσινο.
Τα νεύρα σου τεντώνουν ο καφές κρυώνει και σε παρακαλάει να πας κοντά του.
Επιτέλους κάθισαν χωρίς να ακούγονται άλλες φωνές
Ξανά  κάθεσαι ο καφές σου έχει κρυώσει κρυώσει.
Κοιτάς το ρολόι και ακούς κλάμα..
Γυρίζεις το βλέμμα σου, κρατάει  το πακέτο με τα μπισκότα που θέλει να φάει στις 7.10 το πρωί είναι κλειστό.
Κλαίει γιατί είναι κλειστό.
Του παίρνεις το πακέτο από τα χέρια και διαπραγματεύεσαι να του φτιάξεις φρυγανιές με μέλι.
Κλαίει....
Λίγο κέικ;
Ρωτάς με γλυκιά φωνή
Κλαίει......
Ψωμί με βούτυρο;
 Η φωνή αρχίζει και χάνει την γλύκα του.
Κλαίει.....
Κοιτάς τον καφέ και ανοίγεις το πακέτο με τα μπισκότα.
Τρέχει χαρούμενο στο σαλόνι σκορπώντας παντού λίγα γλυκά ψίχουλα από μπισκότα.
Κάθεσαι...
Μαμαααα
Το μπισκότο του έγινε ψυχούλα στο χαλί.
Μέσα σου βράζεις...σαν τον καφέ που ακόμα δεν ήπιες και έχει πια κρυώσει!
Θέλει και  ο μεγάλος  πρωινό ψημένο τοστ κομμένο σε 4 κομματάκια.
Κάπου εδώ το  έχεις πάρει  απόφαση  πια ότι καφέ δεν θα πιεις.
Μετά θα σου πάνε και άλλα πράγματα στραβά.
Θα αρχίσει ο διαρκείς αγώνας μιας ακόμα γεμάτης μέρας.
Και εσύ ψάχνεις μέσα σου λίγη ενσυναίσθηση για να μπορέσεις να συνεχίσεις.
Ξυπνάει και ο σύζυγος τώρα έχεις να διαχειριστής τρεις νοματαίους που σταδιακά θα κάνουν κατάληψη στην τουαλέτα .
Εκείνη την ώρα σκέφτεσαι γιατί άραγε αποφάσισες να καταργήσεις το WC όμως τέτοια ώρα τέτοια λόγια.
Ο σύζυγος δεν βρίσκει την μπλε του γραβάτα ο μεγάλος το μαύρο του φούτερ και ο μικρός κλαίει γιατί δεν βρίσκει το αμαξάκι που του έκανε δώρο η νονά του  πέρσι τα Χριστούγεννα .
Ξέρεις εκείνο το άσπρο σαν τα 20 που βρίσκονται πεταμένα στο δωμάτιο του και εκείνος συνεχίζει να ψάχνει το ένα και μοναδικό που θυμήθηκε στις 7.34 ένα συνηθισμένο πρωινό κάπου μεσοβδόμαδα.
Στις 8 και 10 έχεις καταφέρει να ντύσεις το μικρό χταπόδι να βρεις μαύρα φούτερ  μπλε κόκκινες κίτρινες γραβάτες και επιτέλους τους χαιρετάς και εύχεσαι καλή μέρα καλό σχολείο και καλή δουλεία στα αγαπημένα σου αγόρια.
Κλείνεις την πόρτα και τρέχεις να μαζέψεις κρεβάτια ριχτάρια πιάτα ποτήρια να κάνεις ένα γρήγορο ντούζ να ντυθείς να βαφτείς να σβήσεις το φαγητό που κάπου μέσα στο χάος κατάφερες να βάλεις στον φούρνο και να φύγεις για δουλεία!
Πρέπει όμως πρώτα να περάσεις από την μαμά σου να αφήσεις κάτι να βάλεις βενζίνη που χτες δεν πρόλαβες και παρακαλάς να μην μείνεις πάλι από βενζίνα.
Η ώρα είναι μόλις 9 και 30 μα νιώθεις ήδη κουρασμένη.
Στο ράδιο παίζει το αγαπημένο σου τραγούδι ανεβάζεις την ένταση και με την φάλτσα φωνή σου τραγουδάς και θυμάσαι πως σήμερα πάλι θα πρέπει να αναβάλλεις κάποια πράγματα για σένα .
Όμως δεν θες άλλη αναβολή και υπόσχεσαι πως σήμερα θα τα καταφέρεις.
Θα τα καταφέρεις?
Καλημέρα κόσμε!



5 σχόλια:

  1. Περισσότερο από όλα με τσάκισε το πράσινο καλαμάκι. που του αδερφού/αδερφής είναι πάντα πιο ωραίο! Και το βουτάει από τα χέρια της μεγάλης αδερφής και τώρα η μεγάλη αδερφή κλαίει γιατί της πήρε το δικό της ιδιο πρασινο καλαμάκι! Και δεν θέλει η μεγάλη αδερφή να πάρει το ίδιο πράσινο καλαμάκι της μικρής αδερφής! Και πάει στο ντουλάπι γιατί θέλει ίδιο πράσινο καλαμακάκι αλλά δεν έχει άλλο! Και κάπου εκεί χάνεις κάθε ελπίδα για ενσυναίσθηση! Για ΕΝΑ ΙΔΙΟ Γ@ΑΜΗΜΕΝΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΑΛΑΜΑΚΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχαχαχα για ένα ίδιο καλαμάκι, για τον χυμό του αδερφού που είναι πιο πολύς και πάει λέγοντας!
      Καλημέρες με μηδαμινή ενσυναίσθηση!

      Διαγραφή
  2. Με είχες από εκεί που πέφτει το μπρίκι! Τρομερή ομοιότητα!!!! Που προσπαθείς να κάνεις ησυχία μα δε βγαίνει; Το κλάμα; Τα ψίχουλα; Οι διαπραγματεύσεις; ΤΟ ΚΑΛΑΜΑΚΙ;;; Καλημέρα λοιπόν και ίσως μια μέρα πιούμε το ρόφημα μας με την ησυχία μας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ένα απόλυτα φυσιολογικό πρωινό!!! Μα πόσο ταυτίστηκα δεν φαντάζεσαι. Το άτιμο το μπρίκι φταίει για όλα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Από το Blogger.