Προχωράω μπρoστά.

"

Ακόμα δεν ξέρω αν ένας άνθρωπος μπορεί να αλλάξει! Ξέρω όμως ότι μπορεί να αλλάξει τουλάχιστον οπτική! Ποτέ δεν είναι αργά για ένα βήμα παραπέρα! Η πρώτη ιστορία μιας αναγνώστριας. Μια απόφαση και ένας λόγος να πάει μπροστά! Και σου εύχομαι να φτάσεις εκεί που θες, εκεί που θα νιώθεις καλά εσύ με τον εαυτό σου! Μια νέα στήλη μια νέα αρχή!" Ρεγγίνα

Προχωράω μπροστά!

Λίγο πριν ξεκινήσω, τις μεγάλες  αλλαγές που επιθυμώ σας γράφω για να σας πω, τα παρακάτω.. 

Ποια είμαι ? Τι θέλω ? Που πάω? Τι περιμένω ? Τι, που, ποιος,ποια,πως

Κοντεύω τα 50 και ακόμα, δεν ξέρω τι μου γίνεται.. 

Αυτό και μόνο,χρίζει, άραγε ψυχιατρική βοήθεια...? 

Πέρασα πολλά, αλλά το χιούμορ μου και η πίστη μου,με κράτησαν δυνατή και όρθια.... 

Όλα αυτά τα χρόνια, προσπαθώ να καταλάβω, ποιος φταίει για τα χάλια μου ? 

Οι γονείς μου, οι φίλοι μου, οι συγγενείς μου, το σόι μου, ο άντρας μου, οι καινούργιοι φίλοι μου,το σόι του άντρα μου, τα πεθερικά μου, 

Η κουνιάδα μου κτλ...έτσι όπως το πήγαινα, όλο κάποιος μου έφταιγε...

Και οκ,σε πολλά έφταιγαν... 

Αλλά, πραγματικά ποιος φταίει ? 

Μα φυσικά, ΕΓΩ.... 

Το πρόβλημα ( που το χουν ίσως!!) δεν είναι όλοι αυτοί αλλά εγώ.... 

Εγώ ως μονάδα...

Έτσι, λίγο πριν τα 50 μου,συνειδητοποιώ πόσο σημαντικό είναι να τα έχεις καλά με τον εαυτό  σου.. Πόσο σημαντικό είναι να είσαι συγκροτημένος...

 Πόσο σημαντικό είναι να μεγαλώνεις σωστά ( πόσο με αγχώνει να μεγαλώσω σωστά το παιδί μου!!!) ... 

Πόσο σημαντικό είναι να σου δείχνουν ( τουλάχιστον σε πρώτο στάδιο, οι γονείς)  πως να διαχειρίζεσαι σωστά διάφορες καταστάσεις... 

Πόσο σημαντικό είναι εξελίσσεσαι μόνη σου...

Πόσο... Πόσο...Πόσο...

Λίγο πριν τα 50, κατάλαβα ότι όλα είναι στο χέρι μας..

Δεν είναι εύκολο... 

Δεν έχω ανθρώπους δίπλα μου, οπότε όλην αυτήν την έμπνευση, προσπαθώ να την καλύψω μέσα από το Google...
Γράφω για όποιο θέμα, με ενδιαφέρει, και από εκεί και πέρα, " ταξιδεύω " σε άρθρα,σε μπλοκ,σε συζητήσεις, σε αναλύσεις..

Ειδικά στα μπλοκ μαμάδων, βρίσκω πολλές απαντήσεις.. 

Να είστε όλες καλά, κορίτσια... 

Ο άνθρωπος θέλει πολύ " δουλειά"... 

Όπως ένα χωράφι που για να αποδώσει, θέλει πολύ δουλειά... 

Παρατηρώ καθημερινά τις γυναίκες ειδικά και κάποιες, τις ρωτάω, γιατί μου το επιτρέπει η δουλειά μου: να σε ρωτήσω ?
Πως τα καταφέρνεις και είσαι έτσι περιποιημένη ( σε αντίθεση με μένα,που κυκλοφορώ ως βόδι!!) πως είσαι τόσο κομψή ( στα κιλά αναφέρομαι!!)  πως διαχειρίζεσαι κάποια γεγονότα κτλ... 

Αυτό που ψιλοκατάλαβα,είναι ότι όλες το " δουλεύουν"... 

Ναι ναι λίγο πριν τα 50 μου,κατάλαβα ότι όλα θέλουν κόπο δουλειά γνώση έρευνα πειραματισμό ερωτήσεις κτλ.

Βέβαια, υπάρχουν κορίτσια που τα καταφέρνουν από νωρίς και άλλες που θέλουν χρόνο ( όπως εγώ!!) για να συνειδητοποιήσουν τι τους γίνεται...

Εδώ μόνο οι ψυχολόγοι, έχουν τις απαντήσεις σε τέτοιες απορίες... 

Παρόλα αυτά,θα θελα να σημειώσω ότι βοηθάνε πολύ και οι γυναικείες κουβέντες... Εμένα με " βοηθήσατε " πάρα πολύ.. Θα θελα πολύ να ευχαριστήσω δυο τρία πρόσωπα...γι αυτό,μην αγνοείται προβληματισμένες ψυχές...
Μπορεί με ένα λόγο σας,να πάρει μπρος... 

Έτσι, και σε μένα,ήρθε η ώρα να πάρω μπρος.. 

Λίγο πριν,ξεκινήσω τις αλλαγές που επιθυμώ, θέλω να σας αποκαλύψω ότι ψιλοφοβάμαι... Γιατί είμαι καλή στα λόγια αλλά από πράξεις, τι γίνεται ? 

Θα δείξει...

Θέλω πολύ " δουλειά ".......

Μακάρι να τα καταφέρω αυτήν την φορά... 

Λίγο πριν, ξεκινήσω, ας κάνω τον σταυρό μου...

......

Ανώνυμη  φίλη!