Η ανυπομονησία
Οι φθινοπωρινές μέρες κυλάνε.Ο καιρός ακόμα δεν δείχνει σταθερότητα. Η μέρα μικραίνει.
Η προσαρμογή του παιδικού τέλειωσε και ήδη συνηθίσαμε την νέα καθημερινότητα.
Τα περισσότερα δροσερά πολύχρωμα ρούχα μαζεύτηκαν μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.Οι ζακέτες διακοσμούν ξανά τις κρεμαστές.
Σε λίγο τα χαλιά θα πιάσουν ξανά τις θέσεις τους και το τζάκι θα πάψει να αποτελεί διακοσμητική γωνιά άλλα θα γίνει πηγή για καφέ , ζέστη, και αγαπημένη συνήθεια που θα επιστρέψει.
Κάπου εκεί θα αρχίσουν να ξεφυτρώνουν λαμπάκια...χριστουγεννιάτικα στολίδια και η γλυκιά αναμονή των Χριστουγέννων!
Είναι η εποχή που δεν ξέρεις τι να βάλεις, τι καιρό θα χει σε κάνα δίωρο, και τι θες περισσότερο το καταχείμωνο η λίγο ακόμα καλοκαίρι..
Εγώ θέλω χειμώνα...τζάκι ...παπλώματα....ύπνο...γκρίζο καιρό!
Έναν αχνιστό καφέ στο τζάκι λαμπάκια...στολισμένο δεντρό...παιδάκια που χαίρονται και στέλνουν γράμματα στον άγιο Βασίλη.
Δεν βιάζομαι άπλα ανυπομονώ...όπως πάντα, κάθε χρόνο τα ίδια.Ξέροντας ήδη πως στην επόμενη αλλαγή θα έχω πάντα την ίδια ανυπομονησία.
Πλησιάζει ο Νοέμβρης ο μήνας που γεννήθηκε ο γιος μου!
Μαζί του γεννήθηκαν και όλα αυτά που δεν ήξερα ότι μπορεί να νιώσω να αισθανθώ.
Έτσι η περίοδος αυτή πάντα έχει μια μικρή μαγεια...όπως μετράω τα καλοκαίρια έτσι μετράω και τους χειμώνες μαζί σου!
-Μαμά πότε θα είναι Χειμωνάς?
-Πότε έχω γενέθλια?
-Τι τούρτα θα παρω?
Πότε έρχεται ο άγιος Βασίλης....
Καταιγισμός ερωτήσεων σου απαντώ μια μια κάθε σου ερώτηση, φυσικά θα σταθείς σε κάτι και θα αλλάξουμε θέμα και θα φτάσουμε ξανά σε θάλασσες...διακοπές παιχνίδι, λες και μαζί σου οι εποχές δεν έχουν χρόνο.
Απλα ένα ταξίδι αστραπή μονό με μια σου ερώτηση!
Και να σου πω κάτι μ αρέσει πολύ αυτό που κάνεις...ενώ μιλάς για τον άγιο Βασίλη μπορεί να δεις μια βάρκα και ξαφνικά να μιλάμε για καλοκαίρια και αμέσως να θυμηθείς πως το φθινόπωρο βρέχει γιατί είδες σύννεφα και ξαφνικά κρυώνεις και ζητάς αγκαλιά.
Πήγαινε με όπου πας.... λατρεύω τον τρόπο που σκέφτεσαι και τις ερωτήσεις σου όποια εποχή και είναι.
Η προσαρμογή του παιδικού τέλειωσε και ήδη συνηθίσαμε την νέα καθημερινότητα.
Τα περισσότερα δροσερά πολύχρωμα ρούχα μαζεύτηκαν μέχρι το επόμενο καλοκαίρι.Οι ζακέτες διακοσμούν ξανά τις κρεμαστές.
Σε λίγο τα χαλιά θα πιάσουν ξανά τις θέσεις τους και το τζάκι θα πάψει να αποτελεί διακοσμητική γωνιά άλλα θα γίνει πηγή για καφέ , ζέστη, και αγαπημένη συνήθεια που θα επιστρέψει.
Κάπου εκεί θα αρχίσουν να ξεφυτρώνουν λαμπάκια...χριστουγεννιάτικα στολίδια και η γλυκιά αναμονή των Χριστουγέννων!
Είναι η εποχή που δεν ξέρεις τι να βάλεις, τι καιρό θα χει σε κάνα δίωρο, και τι θες περισσότερο το καταχείμωνο η λίγο ακόμα καλοκαίρι..
Εγώ θέλω χειμώνα...τζάκι ...παπλώματα....ύπνο...γκρίζο καιρό!
Έναν αχνιστό καφέ στο τζάκι λαμπάκια...στολισμένο δεντρό...παιδάκια που χαίρονται και στέλνουν γράμματα στον άγιο Βασίλη.
Δεν βιάζομαι άπλα ανυπομονώ...όπως πάντα, κάθε χρόνο τα ίδια.Ξέροντας ήδη πως στην επόμενη αλλαγή θα έχω πάντα την ίδια ανυπομονησία.
Πλησιάζει ο Νοέμβρης ο μήνας που γεννήθηκε ο γιος μου!
Μαζί του γεννήθηκαν και όλα αυτά που δεν ήξερα ότι μπορεί να νιώσω να αισθανθώ.
Έτσι η περίοδος αυτή πάντα έχει μια μικρή μαγεια...όπως μετράω τα καλοκαίρια έτσι μετράω και τους χειμώνες μαζί σου!
-Μαμά πότε θα είναι Χειμωνάς?
-Πότε έχω γενέθλια?
-Τι τούρτα θα παρω?
Πότε έρχεται ο άγιος Βασίλης....
Καταιγισμός ερωτήσεων σου απαντώ μια μια κάθε σου ερώτηση, φυσικά θα σταθείς σε κάτι και θα αλλάξουμε θέμα και θα φτάσουμε ξανά σε θάλασσες...διακοπές παιχνίδι, λες και μαζί σου οι εποχές δεν έχουν χρόνο.
Απλα ένα ταξίδι αστραπή μονό με μια σου ερώτηση!
Και να σου πω κάτι μ αρέσει πολύ αυτό που κάνεις...ενώ μιλάς για τον άγιο Βασίλη μπορεί να δεις μια βάρκα και ξαφνικά να μιλάμε για καλοκαίρια και αμέσως να θυμηθείς πως το φθινόπωρο βρέχει γιατί είδες σύννεφα και ξαφνικά κρυώνεις και ζητάς αγκαλιά.
Πήγαινε με όπου πας.... λατρεύω τον τρόπο που σκέφτεσαι και τις ερωτήσεις σου όποια εποχή και είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια: