Εσύ νιώθεις πλήρης?

Έχω αναρωτηθεί πολλές φορές ποιο τελικά είναι το μυστικό για να νιώθει ένας άνθρωπος  εντάξει με όσα έχει.
Να νιώθει γεμάτος και πλήρης.
Έχω αναρωτηθεί επίσης αν υπάρχει αυτό που λέμε έρωτας.
Αν κάποιος μπορεί να νιώσει  πλήρης επειδή έχει ή δεν έχει έναν σύντροφο .
Η απάντηση θεωρώ πως βρίσκεται κάπου βαθιά μέσα μας.
Κάπου εκεί στα βιώματα της παιδικής ηλικίας .
Σε όλα εκείνα που έγιναν πρότυπα στο μεγάλωμα μας.
Όλα αυτά που αποδεχόμαστε ή όχι.
Όλα όσα πιστεύουμε και όσα λαχταράμε και όσα αφήνουμε να μας αφήνουν.

 

Σαν όντα έχουμε μάθει  να ψάχνουμε συνεχώς το κάτι παραπάνω και έτσι μένουμε ανικανοποίητοι.
Ή αυτή μας η ανάγκη πηγάζει από κάποιο βαθύτερο συμβάν?

Νομίζω πως πραγματικά έχω ερωτευτεί μια φορά στη ζωή μου.
Άλλες φορές αναρωτιέμαι τι ακριβώς είναι ο έρωτας?
Νομίζω πως τον έρωτα τον τρέφει η φαντασία.
Εκείνη δίνει στον έρωτα αξία.
Εκείνη σε βάζει σε μονοπάτια.
Ο έρωτας είναι μια κατάσταση που κυριεύει το μυαλό κυρίως .
Αν είναι έτσι έχω ερωτευτεί πολλές φορές .
Όχι απαραίτητα ανθρώπους....
Όπως είπα και πριν ο  άνθρωπος θα ερωτευτεί στην ιδέα κάποιον μόνο και μόνο επειδή το μυαλό έχει την τάση να μεγεθύνει καταστάσεις.
Ή μήπως όχι?
Υπάρχουν ιδανικές σχέσεις?
Ή μήπως εμείς επιλέγουμε από ποιον θα εισπράξουμε αυτό που θεωρούμε ιδανικό?
Τι δεν σας έχει τύχει ποτέ να έχετε μια όμορφη σχέση άλλα να μην είστε καλυμμένοι?
Αυτό συμβαίνει επειδή δεν υπάρχει αμοιβαίο συναίσθημα ή επειδή το μυαλό παρέα με την φαντασία θέλουν και κάτι ακόμα..
Κάτι ιδανικό που έχεις πρώτα  έχεις φανταστεί και μετά ψάχνεις να το βιώσεις.
Οι θεωρίες πολλές, άραγε υπάρχει κάτι πιο συγκεκριμένο?
Οι απαντήσεις έχουν λογική εξήγηση?
Έχω χαθεί πολλές φορές σε τέτοιες αναζητήσεις.
Και  εκεί που τα απλοποιώ όλα και τα βάζω σε κουτάκια εκεί έρχεται μια νέα θεωρεία και αναιρεί τα πάντα.
Μια φορά μια φίλη μου είπε μην περιμένεις να συμβεί κάτι.
"Τι πιστεύεις στα παραμύθια?
Πιάσε την στιγμή όταν συμβαίνει .
παραμύθια δεν υπάρχουν !
Ζήσε αυτό που έχεις ή ότι έρθει και μην το ψάχνεις παραπάνω .
Κανείς δεν θα σε γεμίσει μόνο εσύ!"

Και η αλήθεια είναι ότι έτσι είναι τελικά.
Η ευτυχία δεν είναι παρά μόνο μικρές στιγμές.
Κρατάνε λίγο και εσύ το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αφεθείς και να τις ρουφήξεις.
Να ρουφήξεις δυνατά με τα μάτια κλειστά η ανοιχτά.
Να γευτείς το άρωμα και την δύναμη μιας αγκαλιάς ακόμα και αν η διάρκεια της είναι μικρή..
Να δεχτείς ένα βλέμμα από εκείνα τα βαθιά τα διαπεραστικά.
Να αφεθείς απλά σε μια στιγμή που το σώμα σου έχει ανάγκη να χαλαρώσει..
Να ανταποδώσεις σε ένα χαμόγελο.
Να σε αγαπάς!
Να νιώσεις επιτέλους καλά με τον εαυτό σου χωρίς να περιμένεις κάποιος να σε γεμίσει.
Μόνο εσύ μπορείς να γεμίσεις εσένα .
Και ύστερα  να νιώσεις πλήρης με αυτά που έχουν να σου δώσουν.
Αρκετές φορές έχω νιώσει ανικανοποίητη από σχέσεις και καταστάσεις.
Ψάχνοντας στον άλλον να γεμίσω δικά μου κενά .
Μέχρι που κατάλαβα πως μόνο εγώ μπορώ να το αλλάξω αυτό.

Οι γονείς έχουν την τάση να παρομοιάζουν την ευτυχία τους πίσω από τα παιδιά.
Ναι τα παιδιά είναι ευτυχία αλλά αν δεν είμαι εγώ καλά δεν είναι ούτε τα παιδιά .
Βέβαια μόνο τα παιδιά δεν μπορεί να είναι ο λόγος για την δική μου ευτυχία .

Θέλω για την πληρότητα μου υπεύθυνη να είμαι μόνο εγώ.
Θέλω να μπορώ να βλέπω όλα όσα γίνονται γύρω μου χωρίς αυταπάτες .
Θέλω οι προσδοκίες μου να αφορούν εμένα .
Η αλήθεια είναι ότι από τότε που άλλαξα οπτική και έπαψα να χρεώνω την λύπη μου σε άλλους νιώθω πιο γεμάτη .

Μπορώ να νιώσω χαρούμενη με μια απλή αγκαλιά χωρίς  να περιμένω κάτι ακόμα.
Απλά να νιώθω την στιγμή και να της δίνω αξία .
Να είμαι εντάξει πρώτα με μένα .
Δεν ξέρω αν αυτό είναι το μυστικό.
Δεν ξέρω ούτε πόσο θα κρατήσει αυτή μου η αίσθηση .
Ξέρω όμως πως όσο μεγαλώνω  θέλω να έρχομαι ένα βήμα πιο κοντά στην προσωπική μου ηρεμία .
Στην αναζήτηση του εαυτού μου .
Στην ανάγκη μου να είμαι καλά με εμένα!
Τον τελευταίο καιρό νιώθω πλήρης ίσως γιατί άλλαξα οπτική .
Ίσως γιατί η φίλη μου είχε δίκιο.
Ίσως γιατί βρήκα τρόπους να γεμίζω το μέσα μου.
Εσύ είσαι πλήρης?